بیماری Covid-19

Covid-19

Coronavirus Disease 2019

در تاریخ 31 دسامبر 2019 ، دفتر WHO در کشور چین از انباشت ذات الریه با علت نامشخص در ووهان مطلع شد. طبق اعلام سازمان جهانی بهداشت ، مقامات چین در 7 ژانویه سال 2020 نوع جدیدی از كروناویروس را عامل بیماری تشخیص دادند. ، این ویروس ، مانند ویروس SARS ، به بتا کروناویروسها تعلق دارد و به SARS-CoV-2 معروف است.

مسیر عفونت و شیوع آن

اصلی ترین راه انتقال ویروس Covid 19 ، انتقال از طریق قطرات تنفسی است . ویروس هنگامی که فرد آلوده سرفه، عطسه، یا مکالمه می کند، در ترشحات تنفسی رها می شود و در صورتی که تماس مستقیم با غشاهای مخاطی وجود داشته باشد، می تواند افراد دیگر را آلوده کند. همچنین عفونت در صورت لمس سطح آلوده و سپس لمس چشم، بینی یا دهان می تواند رخ دهد.

این بیماری پس از کشف به ویژه در چین به سرعت رواج یافته است و منجر به عفونت های وارداتی و عفونت های ثانویه در سایر کشورها در سراسر جهان شده است.

کلینیک

Covid 19  باعث ایجاد عفونت مجاری تنفسی و ریه ها می شود. علائم آن شامل تب ، سرفه و تنگی نفس است. طبق اطلاعات فعلی ، میزان مرگ و میر کمی  کمتر از 2 درصد است که به طور قابل توجهی پایین تر از SARS می باشد.

تشخیص آزمایشگاهی

Covid 19  -1 را می توان با استفاده از PCR در ترشحات تنفسی و سواب های گلو / نازوفارنژ تشخیص داد. آزمایش PCR باید در وهله اول در رابطه با موارد زیر انجام شود:

• در بیماران مبتلا به تب و / یا علائم دستگاه تنفسی تحتانی
• تماس نزدیک با یک مورد تأیید شده یا مشکوک COVID-19 ، از جمله کار در مراکز درمانی داشته است. تماس نزدیک شامل قرار گرفتن در فاصله ی کم تراز 2 متر از بیمار برای مدت طولانی در حالی که وسایل حفاظت شخصی نداشته و یا تماس مستقیم با ترشحات عفونی داشته؛ در حالی که تجهیزات محافظ شخصی نداشته است .
• اقامت کنونی یا مسافرت اخیر (در طی 14 روز گذشته) به مناطقی که انتقال در جامعه آنها گزارش شده است، داشته است (به عنوان مثال ، چین ، کره جنوبی ، ایتالیا ، ایران ، ژاپن)
• مواجهه بالقوه از طریق حضور در رویدادها یا حضور در تشکیلات خاصی که موارد COVID-19 گزارش شده است.
• درصورتی که نتوان یک علت جایگزین در بیماران مبتلا به بیماری شدید دستگاه تنفسی تحتانی شناسایی کرد، باید احتمال COVID-19 نیز در نظر گرفته شود، حتی اگر در معرض مواجهه واضحی قرار نگرفته باشد.

2- تشخیص آنتی بادی

تست تشخیص آنتی بادی از کلاس IgG و IgM در آزمایشگاه مرکزی پاتوبیولوژی بطور روتین و با خصوصیات زیر ارائه می شود:

– حساسیت و ویژگی آنتی بادی از کلاس IgM برابر با 79.4  % و 97.3  % است.

– حساسیت و ویژگی آنتی بادی از کلاس IgG برابر با 94.1  % و 98.3  % است.

– نتیجه منفی آزمایش احتمال عفونت را بطور کامل رد نمی کند.

– نتیجه مثبت کاذب آزمایش ممکن است در رابطه با واکنش متقاطع با سایر آنتی بادی ها مشاهده شود.

– برای اهداف تشخیصی ، نتیجه تست باید همیشه در رابطه با تاریخچه پزشکی بیمار ، زمان نمونه برداری و توجه به شروع علائم بیماری ، یافته های مولکولی و رادیولوژی ارزیابی شود.

– در موارد قرار گرفتن نتیجه در محدوده مرزی، باید تست را پس از چند روز بر روی یک نمونه تازه تکرار کرد.

– در صورت نتیجه IgG منفی و وجود یافته های بالینی مثبت، باید تست را بعد از یک یا دو هفته تکرار کرد.

پیش گیری و درمان:

یک درمان اختصاصی ضد ویروس Covid 19 و یا واکسن مربوطه هنوز در دسترس نمی باشد . جهت پیش گیری باید به دستورات بهداشتی که توسط مراجع مسئول ارائه شده اند توجه خاص مبذول داشت .

Ref.RKI,Germany